مطالعه اثر روش های پخت مایکروویو و سرخ کردن بر روی ویژگی های میکروبی همبرگر

هدف از این مطالعه تعیین اثر حرارت ناشی از سرخ کردن و مایکروویو بر روی کاهش میزان بار میکربی در همبرگر می­باشد. برای انجام این مطالعه از مراکز عرضه­ی فرآورده­های پروتئینی، همبرگرهای تولید شده در کارخانجات تولید فرآورده­های گوشتی اطراف تبریز در تابستان 88 به تعداد30 نمونه تهیه و پس ازآماده­سازی نمونه­ها، ویژگی­های میکروبی آن در حالت خام و متعاقب سرخ کردن (5 دقیقه در 100 درجه سلسیوس) و مایکروفر شدن (2 دقیقه با توان 10 وات) انجام گرفت. برای آنالیز داده­ها و مقایسه میانگین­ها در مراحل مختلف، از آزمون آنالیز واریانس استفاده گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که میانگین شمارش کلی میکروبی و شمارش کپک و مخمر در همبرگر خام با سرخ کرده وبا مایکروویو شده پس از پخت کاهش معنی­داری داشت (001/0p<). ولی نتایج حاصل از مقایسه شمارش کلی میکروبی در روش سرخ کردن با روش مایکروویو شده اختلاف معنی­داری از لحاظ آماری نشان نداد (374/0=p). با این حال مقایسه دو روش پخت، کاهش معنی­داری در شمارش کپک و مخمر بعد از اعمال پروسه مایکروویو در مقایسه با روش سرخ کردن نشان داد (05/0p<). با توجه به نتایج بدست آمده، روش مایکروویو از لحاظ کاهش تعداد قارچ تفاوت معنی­داری با روش سرخ کردن دارد. اما اعمال فرآیند مایکروفر هزینه ­بیشتری دارد.